O zębach zatrzymanych najczęściej słyszy się w kontekście ósemek, ale problem dotyczyć może tak naprawdę wszystkich zębów. Co to takiego? Na czym polega problem i jakie są metody leczenia?
Co to takiego ząb zatrzymany?
Zęby, najpierw mleczne, a potem stałe pojawiają się w określonym czasie, zgodnie z odpowiednią kolejnością. Ale nie zawsze proces ten przebiega tak, jak powinien. Zdarza się, że niektórzy pacjenci zmagając się np. z dolegliwościami bólowymi słyszą od stomatologa diagnozę - ząb zatrzymany. Co to oznacza w praktyce? Sytuacja taka ma miejsce wtedy gdy ząb - prawidłowo wykształcony pod względem anatomicznym nie wyrżnął się, a utknął w kości szczęki lub żuchwy.
W praktyce wyróżnić można zęby zatrzymane całkowicie oraz częściowo. W pierwszym przypadku ząb w ogóle nie przedostał się ponad powierzchnię dziąsła, natomiast przy zębach zatrzymanych częściowo fragment zęba znajduje się ponad dziąsłem, a reszta tkwi wewnątrz kości.
Ząb zatrzymany - i co dalej?
Warto wiedzieć, że ząb, który utknął w kości - czy to częściowo czy całkowicie - wymaga konsultacji ze stomatologiem. Skoro z jakiegoś powodu ząb nie wyrósł prawidłowo, to znaczy, że sytuacja sama się nie poprawi. Podczas wizyty lekarz może zlecić wykonanie badania rentgenowskiego, aby ocenić sytuację pacjenta, ułożenie zęba i na tej podstawie zaplanować dalsze leczenie. Niestety, ale najczęściej zęby zatrzymane muszą zostać usunięte chirurgicznie, chociaż nie jest to zasadą i wymaga indywidualnej oceny.
Alternatywą dla ekstrakcji jest leczenie ortodontyczne, chociaż zazwyczaj procedura przeprowadzana jest w przypadku zatrzymania zębów przednich. W takim układzie bardzo ważne jest, aby leczenie zostało rozpoczęte jak najszybciej, ponieważ wtedy osiągnąć można odpowiednie efekty. W takiej sytuacji stomatolog podejmuje decyzję o chirurgicznym odsłonięciu zęba, a następnie konieczne jest zastosowanie stałego aparatu ortodontycznego.
