Pisaliśmy już o problemie hiperdoncji, dzisiaj czas na coś odwrotnego - hipodoncja. Co to takiego? I na czym polega leczenie?
Czym jest hipodoncja?
Wielu rodziców czeka z niecierpliwością na pojawienie się pierwszych mleczaków, które następnie zastępowane są zębami stałymi. Gdy proces ząbkowania przebiega prawidłowo - nie ma żadnych powodów do zmartwień. Jednak nie zawsze wszystko idzie idealnie. Zdarza się, że u niektórych osób ząb lub zęby mogą nie pojawić się w ogóle. Problem ten nazywany jest hipodoncją, ale aby mieć pewność konieczna będzie wizyta u stomatologa.
Termin hipodoncja oznacza wrodzony brak zębów. Jest to problem rozwojowy, wynikający z braku zawiązków zębowych. Co ważne, może on dotyczyć i zębów mlecznych i stałych. Należy zauważyć, że gdy diagnoza dotyczy zębów mlecznych, to problem zazwyczaj również będzie aktualny w przypadku stałego uzębienia.
W praktyce stomatologicznej wyróżnić można aż trzy warianty choroby:
- hipodoncję, w której występują braki jednego lub kilku zębów,
- oligodoncję, gdy u pacjenta występuje brak co najmniej 6 zawiązków zębowych,
- anodoncję, czyli sytuację, w której zawiązki zębów nie występują w ogóle.
Najczęściej spotyka się pierwszy wariant problemu, natomiast całkowity brak zębów należy do rzadkości.
Czy hipodoncję można leczyć?
Leczenie zależy od indywidualnej sytuacji pacjenta. Ważne jest czy dotyczy zębów mlecznych czy stałych oraz ilości brakujących zębów. Trzeba pamiętać, że zęby to nie tylko piękny, estetyczny uśmiech. Mają one ogromne znaczenie dla funkcji żucia, a do tego, co dla wielu nie jest tak oczywiste - wpływają na prawidłowy rozwój mowy. Dziecko, u którego stwierdzono hipodoncję narażone jest na szereg poważnych problemów: natury stomatologicznej, logopedycznej, a także w sferze psychicznej. Dlatego nie można problemu bagatelizować. W przypadku zębów mlecznych konieczne jest wykonanie specjalnych protez ruchomych, wykonywanych indywidualnie i wymienianych, gdy u dziecka zmienia się kształt i rozmiar szczęki i żuchwy. W czasie gdy wypadają zęby mleczne, a zaczynają pojawiać się stałe leczenie w dalszym ciągu może opierać się na protezach ruchomych, ale często włączane są także nadbudowy koron. Ważne jest, aby regularnie kontrolować przesuwanie się kolejnych wyrastających zębów i ich położenia.
U pacjentów ze wszystkimi zębami stałymi terapia polega na wykonaniu i umieszczeniu w miejscu, gdzie brakuje zęba implantu lub gdy brakuje więcej niż jednego zęba - także mostów i protez. Sposób leczenia i dostępne metody musi być tu określony przez stomatologa.
